polski bokser wagi półśredniej i kickbokser. W latach 1993 – 2003 był jednym z najlepszych zawodników mistrzostw Polski w All Style Karate i kickboxingu wielokrotnie stając na podium w formułach Light Contact i Full Contact, był też członkiem Polskiej Kadry Light Contact, Ful Contact zdobywając w 1996 r. 3 miejsce w Mistrzostwach Europy Light Contact, wygrywając Puchar Świata w Light Contact w 1997 r. i wygrywając w 2001 r. Puchar Świata Full Contact. Swoją karierę w boksie zawodowym rozpoczął w 2001 r. i od tamtej pory stoczył już ponad 70 walk mi. w 2006 r. z Joelem Sebastianem Mayo zdobywając mistrzowskie pasy federacji Boxing Council International i federacji IBC, w 2008 r. pokonując Jacksona Osei Bonsu i zdobywając mistrzowski pas European Boxing Union (zawodowe mistrzostwo Europy), w 2010 r. z Janem Zaveckiem jako pretendent do tytułu Mistrza Świata federacji IBF (12 rund, nieznaczna przegrana na punkty). W ostatnich latach oprócz zawodowego boksu Jackiewicz próbował również swoich sił w MMA i K1, na razie bez dużych sukcesów. Od kilku lat organizuje cieszące się już sporą popularnością turnieje White Collar Boxing dla amatorów, którzy chcą spróbować swoich sił w tym trudnym sporcie. Niedawno na rynek trafiły również napoje energetyzujące sygnowane jego nazwiskiem. Obecnie Jackiewicz mieszka w Mińsku Mazowieckim gdzie w chwilach wolnych od zajęć sportowych pomaga żonie w prowadzonym przez nią przedszkolu.

Rafał Jackiewicz przeprowadził się do Kołbieli jako nastolatek. Przez kilka lat grał w piłkę nożną w drużynie Sokoła Kołbiel. Tutaj dorastał i nadal ma tu wielu przyjaciół. W jego biografii „Życie na ostrzu noża” spory fragment opowiada o tym właśnie okresie.

Fot. - Rafał Jackiewicz podczas wywiadu z Betsson Polska, www.youtube.com/watch?v=49bPeqqEUTs

jeden z najwybitniejszych izraelskich powojennych pisarzy. Urodzony w Warszawie jako Mieczysław Całka wczesne dzieciństwo spędził w Kazachstanie gdzie została wywieziona jego rodzina. Po powrocie Całkowie osiedlili się we Wrocławiu gdzie Mieczysław studiował filozofie i literaturę i trenował boks. Do Izraela przeniósł się z rodziną w 1957 r. mając 22 lata, najpierw do obozu przejściowego Yavne gdzie zmienił imię na Dan, a potem do kibucu Hatzor gdzie studiował hebrajski i wstąpił do wojska. Po odbytej służbie kontynuował studia filozoficzno-historyczne na uniwersytecie w Tel Awiwie, potem we Francji, przez jakiś czas przebywał również w Wielkiej Brytanii i Holandii, do Izraela wrócił ponownie w 1965 roku. Tzalka jest autorem ponad dwudziestu książek poetyckich i prozatorskich, a jego twórczość była wielokrotnie nagradzana m.i. Nagrodą Brennera, Nagrodą Hayetzira, Nagrodą Altermana, Nagrodą ACUM (odpowiednik polskiego ZAIKS). W 2004 roku Dan Tzalka za swoją autobiografię pt.: „Alfabet Całki” otrzymał najbardziej prestiżowa w Izraelu Nagrodę Szapira. Zmarł rok potem przegrywając walkę z rakiem.

Ojciec Dana Tzalki – Meir Całka urodził się i do 16 roku życia mieszkał w Kołbieli. Dan Tzalka zamieścił wspomnienia swojego ojca mi. te dotyczące Kołbieli w swojej autobiografii, która nie doczekała się jeszcze niestety tłumaczenia na język polski.

Fot. - Dan Tsalka, http://en.wikipedia.org

izraelski artysta fotograf i filmowiec, właściciel studia producenckiego „Doecho” znanego w Izraelu i nie tylko, młodszy syn izraelskiego pisarza Dana Tsalki. Swój zmysł artystyczny kształcił w różnych szkołach we Włoszech i od ponad 20 lat pracuje w zawodzie, głównie jako freelancer współpracując w wieloma instytucjami i mediami w dziedzinach fotografii i filmu, kreacji wystaw wizualnych i w tematach pokrewnych świadcząc swoje usługi w całej Europie. Wraz z grupą entuzjastów angażuje się w projekty zwracające uwagę na opuszczone części jego rodzinnego miasta. Zaprojektowana przez niego wystawa dotycząca Gary’ego Bertiniego, izraelskiego dyrygenta i kompozytora jest na stałe pokazywana w foyer Opery Izraelskiej.

Dziadek Ramiego Tzalki – Meir Całka urodził się i do 16 roku życia mieszkał w Kołbieli. Jego ojciec, Dan Tzalka zamieścił wspomnienia swojego ojca mi. te dotyczące Kołbieli w swojej autobiografii.

Fot. - Rami Tsalka - Motti Kikayon, www.doechostudios.com