konfederat barski w stopniu pułkownika, regimentarz twierdzy Lanckorona i uczestnik bitwy pod Lanckoroną w 1771 r., towarzysz broni, przyjaciel i szwagier Kazimierza Pułaskiego. Potem generał-major wojsk koronnych i komendant powiatu garwolińskiego w powstaniu kościuszkowskim odpowiedzialny mi. za obronę brzegu Wisły i przeprawy pod Góra Kalwarią. Jego oddział milicji brał udział w wielu zwycięskich potyczkach z Rosjanami za co Skilski otrzymał pisemną pochwałę naczelnika powstania Tadeusza Kościuszki. Po klęsce w bitwie pod Maciejowicami oddział Skilskiego osłaniał odwrót powstańców w kierunku Pragi gdzie doszło do ostatecznej bitwy, która przerodziła w masakrę ludności cywilnej (rzeź Pragi).

Po klęsce powstania kościuszkowskiego Adam Skilski osiadł w Woli Sufczyńskiej, której był posesorem zastawnym. Tam zmarł.

Fot. - Carte von West-Gallizien 1801-1804, okolice Woli Sufczyńskiej

(wcześniej Jerzy Iwaszkiewicz) amerykański malarz, grafik i rzeźbiarz polskiego pochodzenia, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Jako kadet Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni wziął udział w dziewiczym rejsie transatlantyku m/s Chrobry w 1939 r. Statek nie zdążył wrócić do Polski przed wybuchem wojny, a Iwaszkiewicz przedostał się do Francji i został skierowany do obozu szkoleniowego w Coëtquidan. Po szkoleniu dostał przydział do polskiego oddziału obsadzającego część Linii Maginota i wkrótce dostał się do niewoli, najpierw do obozu Weissenburg, a potem za próbę ucieczki do karnego obozu w Strasburgu, z którego również uciekł. Przez Gibraltar przedostał się do Wielkiej Brytanii i wstąpił do Polskiej Marynarki Handlowej. Po zakończeniu wojny pływał na statku S/s Białystok, z którego (prowokując chorobę) zbiegł w nowojorskim porcie. Zaciągnął się do amerykańskiej armii i walczył w wojnie koreańskiej. W 1949 r. ożenił się, a rok później, specjalną ustawą Kongresu otrzymał amerykańskie obywatelstwo. Studiował na Art Students League of New York oraz Academy of Fine Arts in Philadelphia, pracował jako projektant w firmie Lenox China Company produkującej porcelanę i jako dyrektor artystyczny w Cybis Porcelain w Trenton. Jego prace były wielokrotnie nagradzane i są nadal wystawiane w wielu amerykańskich, ale również w polskich muzeach. Zaprojektowana przez niego w 1984 r. kartka świąteczna UNICEF była najlepiej sprzedawaną kartką na świecie.

Rodzina Iwaszkiewiczów mieszkała w Kołbieli na przełomie XIX i XX w. W Kołbieli urodził się ojciec Jerzego, Jan Witold Iwaszkiewicz. Na cmentarzu w Kołbieli zachowała się płyta nagrobna rodzeństwa Jana Witolda Iwaszkiewicza: Stanisława, Jana i Józefy (kwatera niesygnowana w sektorze E4)

Fot. - Georg Ivers w swoim studio w 1993 r., www.biega.com

ksiądz katolicki, syn Jana Różalskiego jednego z kierowników Transatlantyckiej Stacji Radiotelegraficznej Babice. Dzieciństwo spędził w Grodzisku Mazowieckim, potem ze względu na słaby stan zdrowia (gruźlica) w rodzinnej willi w Garbatce-Letnisku gdzie we wrześniu 1939 r. zastał go wybuch wojny. W czasie okupacji pracował w miejscowej destylarni żywicy biorąc jednocześnie udział w działaniach konspiracyjnych. Po wojnie ukończył szkołę średnią w Radomiu, kilka lat pracował, a następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Warszawie. Mimo obiekcji, co do jego stanu zdrowia, ale z pomocą Ks. Kard. Stefana Wyszyńskiego zostaje wyświęcony na kapłana w grudniu 1952 r.. Po kilku latach wikariatu zostaje proboszczem w Czersku, potem w Sierzchowach, a następnie w Worowie. Od 1985 r., jako rezydent parafii św. Józefa na warszawskim Ursusie był kapelanem środowisk kombatanckich, Harcerskiego Kręgu Seniorów i Związku Emerytów zapisując wspaniałą kartę kapłaństwa, jako znakomity duchowny i kaznodzieja. W jego pogrzebie wzięli udział licznie zgromadzeni parafianie, delegacje wielu organizacji społecznych i wielu duchownych na czele z arcybiskupem warszawskim Kazimierzem Nyczem.

Ksiądz Jerzy Różalski był w latach pięćdziesiątych wikariuszem parafii Kołbiel. Była to jego druga w karierze parafia.

Fot. - ks. Jerzy Różalski w W.Przybylski, Moja Garbatka 2007/08